НАЦИОНАЛНА ЦРВЕНА ЛИСТА НА РЕПУБЛИКА СЕВЕРНА МАКЕДОНИЈА

Kратконога пупавка

Amanita curtipes

English

/

Albanian

/

Назад кон преглед на видови
<< Претходно – Јајчарка, булка, царска габа
Фоина антродија, Фоина широкопорка – Следно >>
Неоценет Недоволно
податоци		 Најмалку
засегнат		 Близу
засегнат		 РАНЛИВ Загрозен Критично
загрозен		 Истребен во природата Истребен
NE DD LC NT VU EN CR EW EX
Таксономија
Податоци за процената
Популација
Живеалишта и екологија
Закани
Користење и трговија
Зачувување
Библиографија

Таксономија

Научно име

Amanita curtipes

Опишан од

E.-J. Gilbert

Синоним

Amanita baccata f. minor Bres.
Amanita curtipes f. pseudovalens Neville & Poumarat

Податоци за процената

Критериуми и категории на Црвената листа на IUCN

VU – Ранлив, D1

Датум на процена

Ноември 2020

Проценувач

Тофиловска, С.

Прегледал

Kost, G.

Соработници

Караделев, M.

Русевска, К.

Составена од

Miskovic, M.

Образложение за процената

Видот се среќава во псевдомакија само во југоисточниот дел од земјава каде што се појавува во заедница со Quercus coccifera. Веројатниот вкупен број наоѓалишта се претпоставува дека е 10 до 20, а бројот на зрели единки се проценува дека е приближно 200-400. Трендот на популацијата е стабилен бидејќи живеалиштето на видот не е под никаква закана. Се работи за мала популација со ограничена распространетост. Оттука, видот е оценет како ‘ранлив’ според критериумот D1.

Популација

Моментален тренд на популацијата

Стабилен.

Опис

Габата Amanita curtipes е позната како многу редок вид и не само што е најдена на мал број наоѓалишта, туку е забележан и само еден примерок по наоѓалиште.
Согласно со упатствата за проценка на зрели единки од Dahlberg и Mueller (2011), големината на популацијата се проценува на околу 200-400, врз основа на веројатниот вкупен број локалитети во земјата (приближно 10-20), проценетиот број функционални единки на секој локалитет (проценката е дека се две), и врз основа на образецот за тоа колку зрели единки може да создаде секој репродуктивен генотип (во образецот се наведени десет).
Трендот на популацијата е проценет како стабилен затоа што во последниот Акциски план за биолошка разновидност (2018) е наведено дека живеалиштето на видот не е под никаква закана.

Живеалишта и екологија

Систем

Копнен (териколен).

Живеалишта и екологија

Овој вид габа е познат само од медитеранскиот регион (Алжир, Мароко, Корзика, Италија, Франција, Шпанија и Португалија), во заедница од Q. ilex, Pinus pinaster и Cedrus atlantica (Castañera 2016, Díaz 2016). Во Република Северна Македонија видот се среќава во псевдомакија само во југоисточниот дел од земјава каде што најверојатно е во микориза со Quercus coccifera на силикатна подлога.

Станува збор за многу редок вид кој е забележан само на два локалитета и тоа во биогеографскиот ридски регион Погана, на надморска височина од 150 m. Голема е веројатноста видот да е распространет на повеќе места во псевдомакијата. Површината под псевдомакија во земјава е прикажана на мапата за разновидност на предели во Северна Македонија (Melovski et al. 2019). Веројатниот вкупен број наоѓалишта се претпоставува дека е пет до десет пати поголем, што би резултирало со околу 10 до 20 наоѓалишта. Плодни тела се појавуваат во доцна есен.

Користење и трговија

Користење и трговија

Станува збор за габа што се јаде, но не е многу позната, па затоа и не се бере. Може да се замени со смртно отровната Amanita verna.

Закани

Закани

Распространетоста на Amanita curtipes е ограничена на мала површина во земјава, во зона на псевдомакија. Но, и покрај тоа, не постои сериозна закана од намалување или уништување на погодното живеалиште. Можна закана е зголемување на бројот на пожари или пренамена на земјиштето.

Зачувување

Зачувување

Во однос на мерките за заштита на видот, потребно е потврдените наоѓалишта да се заштитат од какво било нарушување, како што е користење на ектомикоризниот партнер или пренамена на земјиштето. Неопходно е да се спроведуваат истражувања за популацијата на видот, и тоа, треба да се врши редовно годишно мониторирање, теренски истражувања на потенцијалните наоѓалишта и проучување на последиците од долготрајните периоди на суша.

Библиографија

Библиографија

Castañera, V. 2016. Amanita curtipes E.J. Gilbert. Revista de Micología “YESCA” 28: 71-74.

Dahlberg, A. and Mueller, G.M. 2011. Applying IUCN red-listing criteria for assessing and reporting on the conservation status of fungal species. Fungal Ecology 4(2): 147-162. doi:10.1016/j.funeco.2010.11.001

Díaz, J.A. 2016. Algunas especies de macromicetos presentes en un jaral de Cistus ladanifer L. en el municipio de A Rúa de Valdeorras (Ourense, NO península ibérica) III. MICOLUCUS 2016(3): 7-20.

Index Fungorum Partnership. 2020. Index Fungorum. Royal Botanic Gardens Kew and Chinese Academy of Science (the custodians). Available at: http://www.indexfungorum.org.

Melovski, Lj., Jovanovska, D. and Hristovski, S. 2019. Landscape diversity in North Macedonia. Macedonian Journal of Ecology and Environment 21(1-2): 35-64. ISSN 1857-8330. www.mjee.org.mk

Ministry of environment and physical planning. 2018. National biodiversity strategy and action plan: for the period 2018–2023. Support to the Republic of Macedonia for revision of national biodiversity strategy and action plan and development of the fifth national report to the convention on biodiversity. Ministry of environment and physical planning, Skopje.

Sugny, D., Beirnaert, P., Billot, A., Caillet, M. & M., Chevrolet, J.P., Galliot, L., Herbert, R. and Moyne, G. 2013. Liste rouge des champignons supérieurs de Franche-Comté. Publication commune Fédération Mycologique de l’Est, Conservatoire National Botanique de Franche-Comté et Société Botanique de Franche-Comté, LUNÉVILLE, imprimerie PARADIS.